1.Η μεγάλη πλειοψηφία του λαού, εκφράζοντας τη συσσωρευμένη αγανάκτηση ενάντια στην κυβερνητική πολιτική της φτώχειας, της ανεργίας και της υποτέλειας, απο­δοκίμασε στις ευρωεκλογές και περιφερειακές εκλογές της 26ης Μάη την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, οδηγώντας την σε μεγάλη εκλογική και πολιτική  ήττα.
Ξεπερνώντας τις κάλπικες δημαγωγίες περί «δίκαιης ανά­πτυξης» και «εξόδου από την κρίση και τα μνημόνια», καθώς και τον εμπαιγμό του «κοινωνικού μερίσματος» και της λεγόμενης «13ης σύνταξης», πεντακόσιες ογδόντα χιλιάδες ψη­φο­φόροι που είχαν ψηφίσει τον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Σεπτέμβρη 2015, αποδεσμεύτηκαν από την επιρροή του.
Οι ευρωεκλογές προσέλαβαν το χαρακτήρα μιας οξύτατης, διχαστικής εσωτερικής αντιπαράθεσης ανά­μεσα στους δυο βασικούς πυλώνες του αστικού πολιτικού συστήματος, τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ, που καθόρισε τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις και υ­ποχρέωσε τον Τσίπρα να προκηρύξει πρόωρες εθνικές εκλογές.
Το αποτέλεσμα των εκλογών δημιουργεί συνθήκες μεγαλύτερης πόλωσης και αστάθειας, προδιαγράφοντας πιο έντονες και οξυμμένες πολιτικές αναμετρήσεις την αμέσως επόμενη περίοδο μπροστά στις επερ­χόμενες βουλευτικές εκλογές.
Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών της 26ης Μάη είναι αναμφίβολα δυσμενές για τα λαϊκά συμφέροντα και το λαϊκό, αριστερό και κομμουνιστικό κίνημα. Γιατί σημειώνεται μετά από μια μακρά περίοδο εφαρμογής μιας αντιλαϊκής και υποτελούς πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, που αμαύρωσε και δυσφήμισε τις αξίες και τα οράματα της Αριστεράς, και μετατόπισε σε πιο δεξιά κατεύθυνση το πολιτικό σκηνικό, ξεπλένοντας την πολιτική της ΝΔ και ανοίγοντας το δρόμο για την επάνοδό της στην κυβερνητική εξουσία, που διακηρύσσει σε όλους τους τόνους τη βαθιά αντιδραστική της πολιτική.
Στην τελευταία πενταετία ο ΣΥΡΙΖΑ αναδείχτηκε στην κυρίαρχη πολιτική δύναμη, το στυλοβάτη του αστικού πολιτικού συστήματος για το αποτελεσματικό πέρασμα των αντιλαϊκών μνημονίων  και ταυτόχρονα το “αριστερό” ανάχωμα που ήρθε να νομιμο­ποιή­σει στη συνείδηση ενός δημοκρατικού και αριστερού κόσμου τα μνημόνια με αριστερά εύσημα και να γίνει το “ζωντανό παράδειγμα”, έτσι ώστε τα ιμπεριαλιστικά  επιτελεία να εδραιώσουν  στη συνείδηση  των λαϊκών μαζών τα αντιδραστικά τους ιδεολογήματα πως η πολιτική των μνημονίων, της ΕΕ και του ευρώ  είναι “μονόδρομος για τη σωτηρία της χώρας”.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, που εμφανίζονταν  πριν γίνει κυβέρνηση σαν ο εκφραστής των προσδοκιών του εργαζόμενου  λαού για τη λύτρωσή του από την πολιτική  των μνημονίων και της υποδούλωσης, έδειξε το πραγματικό  περιεχόμενο της πολιτικής του με την εφαρμογή του τρίτου μνημονίου, τον ύπουλο, αντιλαϊκό  ρόλο του, καθώς ήρθε με το μανδύα της Αριστεράς να δικαιολογήσει τα πιο βάρβαρα μέτρα, σπιλώνοντας  έτσι τις ιδέες  και τους αγώνες  της Αριστεράς και να σκορπίσει  την απογοήτευση, την αποστράτευση  και την ηττοπάθεια  μέσα στις γραμμές του λαϊκού κινήματος, αναλαμβάνοντας το ρόλο του αναχώματος της λαϊκής ριζοσπαστικοποίησης και του πυροσβέστη των λαϊκών αγώνων.
Η εικόνα ίσως περιέχει: κείμενο
2. Η ΝΔ εμφανίστηκε  “δικαιωμένη” για τη μνημονι­ακή της πολιτική και την τυφλή προσήλωση στον ευρωμονόδρομο, ως ο κύριος εγγυητής  για την εφαρ­μο­γή των μνημονιακών μέτρων, αποτελώντας διαχρονικά τον βασικό  πολιτικό εκφραστή των συμφερόντων του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας πλουτοκρατικής ολιγαρχίας.
Η ΝΔ, στις συνθήκες που διαμορφώθηκαν, πρόβαλλε ως το ευνοούμενο κόμμα της ντόπιας άρχουσας τάξης, των Αμερικανών και Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών. Και δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι το φούσκωμα των εκλογικών ποσοστών της ΝΔ και η εξασφάλιση της εκλογικής της νίκης, προκλητικά και μεθοδικά, πριμοδοτήθηκε από τα κυρίαρχα οικονομικά συμφέροντα και τα MME
Τα αστικά επιτελεία, προετοιμάζοντας τώρα πυρετωδώς την αυτοδύναμη επάνοδό της στη διακυβέρνηση της χώρας, επιχειρούν να προσδώσουν ένα «σύγχρονο», «μεταρρυθμιστικό», «κεντροδεξιό» προφίλ στον Κυρ. Μητσοτάκη και στη ΝΔ. Είναι μια ενορχηστρωμένη προσπάθεια εξωραϊσμού και συγκάλυψης του πραγματικού βαθιά αντιλαϊκού και ξενόδουλου χαρακτήρα αυτού του κόμματος.
Στη μαύρη ατζέντα του Μητσοτάκη υπάρχει η συνέχιση της μακράς εξουθενωτικής λιτότητας στα πλαίσια των μνημονιακών, αντεργατικών επιλογών της EE.
O Μητσοτάκης έχει αμείλικτο πολιτικό παρελθόν. Και απ’ αυτό δεν πρόκειται να παρεκκλίνει ούτε κεραία. Ταυτίστηκε και ευθυγραμμίστηκε, όλα τα προηγούμενα χρόνια, με τα βάρβαρα μνημόνια και τις πλέον νεοφιλελεύθερες πολιτικές και υπήρξε πειθήνιος διεκπεραιωτής της ιμπεριαλιστικής πολιτικής. Πανηγυρίζει η ΝΔ και δημιουργεί την αίσθηση του εκλογικού θριάμβου, καλλιεργώντας κλίμα παντοδυναμίας στο λαό, αλλά στην πραγματικότητα η διαφορά των 9,5 μονάδων από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν οφείλεται τόσο στο κέρδισμα νέων δυνάμεων από τη ΝΔ όσο στην καθίζηση του ΣΥΡΙΖΑ και τη σύνθλιψη των μικρότερων αστικών σχηματισμών.
Το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ μεταμορφώνεται συνεχώς για να ξεφύγει από την κατάσταση βαθιάς κρίσης. Το βαρύ αντιλαϊκό του όμως παρελθόν και η προσήλωσή του στο μνημονιακό μονόδρομο, μαζί με τις μυλόπετρες του νέου διπολισμού που το συνθλίβουν, το καθηλώνουν σε ρόλο κομπάρσου. Το δε Ποτάμι του Θεοδωράκη, που το δημιούργησαν πλασάροντάς το σαν το «νέο», το «φρέσκο», σύντομα φανέρωσε την μπαγιάτικη νεοφιλελεύθερη ψυχή του, συρρικνώθηκε, και είναι πλέον σε κατάσταση τελικής αποσύνθεσης. Σε παρόμοια κατάσταση βρίσκονται οι ΑΝΕΛ και η Ένωση Κεντρώων, αφού διήνυσαν την τροχιά τους, υπηρετώντας από διαφορετικές θέσεις τις κυρίαρχες δυνάμεις.
Θετικό στοιχείο των ευρωεκλογών ήταν η μεγάλη μείωση της εκλογικής δύναμης της φασιστικής Χρυσής Αυγής, αν και οι ψηφοφόροι που αποδεσμεύτηκαν από αυτήν κατευθύνθηκαν σε άλλα ακροδεξιά, εθνικιστικά και ρατσιστικά μορφώματα που ξεφυτρώνουν σ’ ολόκληρη τη χώρα.
ΠΗΓΗ: Στοιχεί από άρθρα του prologos.gr