ΠΟΕ-ΟΤΑ: Υπεύθυνοι για τη συνάδελφο μας τα Υπουργεία Εσωτερικών, Εργασίας και οι διοικήσεις των Δήμων

ΠΟΕ-ΟΤΑ: Υπεύθυνοι για τη συνάδελφο μας τα Υπουργεία Εσωτερικών, Εργασίας και οι διοικήσεις των Δήμων


Ανακοίνωση της ΠΟΕ-ΟΤΑ για το θάνατο εργαζόμενης στην καθαριότητα του Δήμου Ζωγράφου τα ξημερώματα της 1ης Ιουλίου

«Υπεύθυνοι και υπόλογοι είναι όλοι οι… αρμόδιοι στα Υπουργεία Εσωτερικών και Εργασίας, αλλά και στους Δήμους, για τον θάνατο της εργαζόμενης στην καθαριότητα του Δήμου Ζωγράφου τα ξημερώματα του Σαββάτου. Ο άδικος χαμός της Ν. Πρελορέντζου έφερε με τον πιο τραγικό τρόπο ξανά στην επιφάνεια τις ελλείψεις, την υπέρ-εργασία και τη μη τήρηση της νομιμότητας στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Ορισμένοι έσπευσαν να χύσουν «κροκοδείλια δάκρυα» για την 62χρονη υπάλληλο με τα τέσσερα (4) παιδιά που υπέστη ανακοπή καρδιάς την ώρα της εργασίας της. Ποιοι όμως θα αναλάβουν τις ευθύνες για την διπλοβάρδια που της ανατέθηκε μέσα σε ένα 24ώρο; Θα διερευνηθεί αν τηρήθηκε η νομιμότητα όσον αφορά στις εργασιακές συνθήκες; Αν υπήρχαν τα Μέσα Ατομικής Προστασίας (Μ.Α.Π.) που μπορεί να επιβάρυναν την κατάσταση της υγείας της υπαλλήλου;


Η Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. έχει επισημάνει όλα αυτά τα προβλήματα και κυρίως την έλλειψη προσωπικού στους Ο.Τ.Α. Όλοι όμως «κωφεύουν» Τα τελευταία χρόνια υπάρχουν δεκάδες νεκροί και τραυματίες σε εργατικά ατυχήματα εν ώρα εργασίας. Τα Υπουργεία Εσωτερικών και Εργασίας ωστόσο ουδεμία πρωτοβουλία ανέλαβαν. Και η Δικαιοσύνη που έσπευσε να παρέμβει αυτεπάγγελτα αναζητώντας ευθύνες για τις πρόσφατες κινητοποιήσεις των εργαζομένων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση που είναι τώρα; Γιατί δεν παρενέβη στην υπόθεση της Ν. Πρελορέντζου;

Η αδικοχαμένη συνάδελφος Ν. Πρελορέντζου ξεψύχησε την ώρα που αναλάμβανε διπλοβάρδια, κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες εργασίας προκειμένου να καθαριστεί η πόλη, διασφαλίζοντας την Ασφάλεια και την Υγεία όλων μας «μαζεύοντας σκουπίδια». Μητέρα τεσσάρων (4) παιδιών η 62χρονη συνάδελφος, ασκώντας ένα από τα πιο δύσκολα επαγγέλματα προσπαθούσε με αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια να ανταποκριθεί στις σκληρές απαιτήσεις της καθημερινότητας τόσο της εργασίας όσο και της ζωής. Αγώνας άνισος που της κόστισε την ίδια της την ζωή.

Θύμα μιας πολιτικής που θεωρεί προνομιούχο κάποιον ή κάποια που έχει ακόμη δουλειά ανεξαρτήτου μισθού. Θύμα μιας πολιτικής που αδιαφορεί για την ανθρώπινη ζωή μπροστά στο χρήμα και το κέρδος… Θύμα μιας πολιτικής που συνειδητά «κλείνει τα μάτια» στην εργασιακή «ζούγκλα», που αποδέχεται ως κανόνα την μη τήρηση στοιχειωδών μέτρων Υγιεινής και Ασφάλειας των εργαζομένων και μάλιστα σε ένα από τους πιο σκληρούς εργασιακούς χώρους αυτόν της αποκομιδής των απορριμμάτων.

Πόσες αλήθεια ζωές «χάθηκαν» από τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων; Καμιά. Γιατί τόση αδιαφορία για τους δεκάδες εργαζόμενους που χάθηκαν από την δική τους πολιτική και αδιαφορία την ώρα της εργασίας; Όσο τα θύματα αυξάνονται, όσο η «Λίστα της Ντροπής» μεγαλώνει δεν θα σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε για την προάσπιση και διεύρυνση αυτονόητων δικαιωμάτων που η πολιτική των μνημονίων θέλει να καταργήσουν στον βωμό του κέρδους προς όφελος των μεγαλοεργολάβων.