Προλογίζει
και επιμελείται: Ελένη .Α. Καββαδία(Παπασπύρου)
Έχετε
σκεφθεί ποτέ ότι οι λέξεις ΑΝΟΙΞΗ-ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ κρύβουν μέσα τους και ετυμολογικά
και ψυχολογικά, μια μαγεία παράξενη, ικανή να ανεβάζει το ηθικό και να προκαλεί
χαρά και αισιοδοξία; Ότι μπαίνοντας η άνοιξη όλα ανοίγουν ,όλα ξυπνούν και
γιορτάζουν ένα καινούριο ξεκίνημα και παντού αρώματα, χιλιάδες αρώματα
αναδύονται σαν θυμίαμα προς το δημιουργό τους; Για το καλοκαίρι που η πατρίδα
μας λόγω της γεωγραφικής της θέσης λούζεται από φως με θερμοκρασίες εύκρατες,
πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η θάλασσα που την αγκαλιάζει δαντελωτά σε όλο το
μήκος της επικράτειάς της ,καθώς και τα πανέμορφα νησιά της που είναι το όνειρο
κάθε επισκέπτη ξένου ή Έλληνα; Όλα αυτά τα έντονα συναισθήματα φυσικό είναι να
τροφοδοτούν τη λαογραφία μας με το κατάλληλο υλικό και μάλιστα στο νησί μας,την
Κέρκυρα, με την τόση μουσικοποιητική κληρονομιά που το πράσινο και ο ήλιος το μετατρέπει
σε επίγειο παράδεισο! Στο χωριό μας ο λαός τραγούδησε την άνοιξη με τα
λουλούδια και τα πουλιά, το καλοκαίρι με τη θάλασσα,τον ήλιο και τις χαρές τους
όλα πλεγμένα αριστοτεχνικά με τα βάσανα και τα τερτίπια της αγάπης και τους
νεανικούς έρωτες. Μικρό χαρακτηριστικό δείγμα παραθέτω παρακάτω:
Όντα σε
γέννα η μάνα σου
όλα τα
δέντρα ανθούσαν
και τα
πουλάκια στη βοσκή
γλυκά
εκελαηδούσαν
Ρόδα και
τριαντάφυλλα
άνθη του
παραδείσου
τα έμασε η
μανούλα σου
κι έκαμε το
κορμί σου
Στολίστρα
που σε στόλισε
πολλές
αδειές οπούχε
είχε του Μάη
τις αδειές του Απριλιού τις χάρες
είχε και τα
Λαμπρόγιορτα
πούναι καλές
ημέρες
Γαρουφαλλιάς γαρούφαλλο
και κανελιάς
κανέλα
αγκάλες έχω
ανοιχτές
κι όποτε αν
θέλεις έλα
Τώρα το Μάη
την άνοιξη
λαλούν οι
παπαρδέλες
και
τα’Αργυραδιτόπουλα
διαλένε τις κοπέλες
Τώρα το Μάη
την άνοιξη
τσιμπάει το
φίδι φύλλο
εκεί ζητάει
ο νιός τη νια
σα
μπιστεμένος φίλος
Χελιδονάκι
της αυγής
που
μούδιωξες τ’αηδόνι
μου τόδιωξες
και περπατεί
τις νύχτες
και κρυώνει
Γαρουφαλλάκι
θα γενώ
με άνθη και
με ρόδα
για να σου
κάψω την καρδιά
χίλιες φορές
την ώρα
(Από τραγούδι του γάμου)___________________
Εκεί πέρα κι
αντίπερα
πέρα στο
δαφνοποταμό
πούναι οι
δάφνες οι πολλές
κι οι
κόκκινες τριανταφυλλιές
τα κόκκινα
μυρίζουνε
και τ’άσπρα
λουλουδίζουνε
το σερνικό
το θηλυκό
η πέρδικα με
τον αητό
Σου στέλνω
χαιρετίσματα
με το πουλί
τ’αηδόνι
και με τον
πετροκότσιφα
και με το
χελιδόνι
Ο ουρανός κι
η θάλασσα
η γης κι όλα
τα μέρη
όλοι το
διαμαρτυρούν
πως θα σε
κάνω ταίρι
Τη θάλασσα
την αλμυρή
θα την
ποτίσω μέλι
γιατί την
ταξιδεύουνε
ναυτάκια σαν
αγγέλοι
Τη θάλασσα
την αγαπώ
τι κάτι θα
μου φέρει
τον κόσμο με
τα λούλουδα
και το χρυσό μου ταίρι
Η θάλασσα
είναι μάνα μου
τα κύματα
αδελφοί μου
και
τα μικρά γλαρόπουλα
είναι
συνάδελφοί μου
Πίσω από την
Παναγιά
η αγάπη μου
θερίζει
Θεέ μου κάνε
συννεφιά
να μη μου τη
μαυρίζει
Τώρα που
σώσαμε τσι ελιές
και μπήκαμε
στο θέρος
τώρα αγάπη
μου γλυκιά
κάντιτα θα
σου φέρω
Έχεις του
ήλιου τσι ομορφιές
του
φεγγαριού τσι ασπράδες
του μήλου
του Βενέτικου
τις ροδοκοκκινάδες
Ποιος ήλιος
ωραιότατος
σούδωσε την ασπράδα
και ποια
μηλιά γλυκομηλιά
τη ροδοκοκκινάδα;
Άρθρο από τη «Φωνή των Αργυραδιτών», με τίτλο «ΑΝΟΙΞΗ –
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ»
αρ. φ. 117, Μάιος –
Ιούνιος 2013
Απολαύστε δύο VIDEO με κερκυραϊκά τραγούδια με τους Γιάννη & Γιώργο Σκολαρίκη
facebook
twitter
google+
fb share