ΙΩΑΝΝΕΤΑ ΔΟΚΑΝΑΡΗ: «Ανθός Ονείρων» Ποιητική Συλλογή – Παρουσίαση Σάββατο 11Μαϊου – Αίτιον στην Αθήνα

ΙΩΑΝΝΕΤΑ ΔΟΚΑΝΑΡΗ: "Ανθός Ονείρων" Ποιητική Συλλογή – Παρουσίαση Σάββατο 11Μαϊου – Αίτιον στην Αθήνα

Οι εκδόσεις Μπονισέλ και η Δοκανάρη Ιωαννέτα σας προσκαλούν στην παρουσίαση της πρώτης ποιητικής της συλλογής "Ανθός ονείρων".

Η παρουσίαση θα γίνει στις 11 Μαΐου ημέρα Σάββατο στις 8 μμ. στον πολυχώρο Αίτιον, Τζιραίων 8-10 (μετρό, στάση Ακρόπολη).

Ομιλητές :

1 Μελιτάς Χάρης, αρχιτέκτων- ποιητής.
2 Κατσέλου Γεωργία, φιλόλογος- διδακτόρισσα Γλωσσολογίας.
3 Νικολάκη Χρύσα, θεολόγος- ποιήτρια-κριτικός.

Θα απαγγείλουν :

1 Κατσέλου Γεωργία.
2 Βάγια Μπαλή, συγγραφέας-ποιήτρια.
3 Καραλής Νικόλας, φυσικός-ηθοποιός.

Φλάουτο και νέυ Θοδωρής Παπιώτης.

Δυο λόγια για την Ιωαννέτα

Η Ιωαννέτα Δοκανάρη γεννήθηκε στο Παλαιοχώρι της Κέρκυρας και σπούδασε ελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. 

Είναι μια εξαιρετική φιλόλογος, ποιήτρια και ψυχοθεραπεύτρια, μα περισσότερο άνθρωπος με ευαισθησίες και αρχές. Όσοι την έχουν γνωρίσει εντυπωσιάζονται από την ευγένεια της ψυχής και τις αξίες που με συνέπεια υπηρετεί. Πρόσφερε τις υπηρεσίες της στα παιδιά διδάσκοντας στα Λύκεια για 28 συνεχή χρόνια.

Ασχολήθηκε ταυτόχρονα με την ίδρυση αυτοοργανωμένων σχολικών βιβλιοθηκών, με τα προγράμματα Αγωγής Υγείας του Υπουργείου Παιδείας, οργάνωνε ομάδες αυτογνωσίας και  δημιουργικών ικανοτήτων μεταξύ των μαθητών.
Ασχολήθηκε με στέκια Νεολαίας και με μειονοτικά κινήματα.  Ο Βίλχελμ Ράιχ είναι ο αγαπημένος της διανοούμενος  και ψυχαναλυτής.

Η ποίηση από τα 16 της  χρόνια ήταν  η απάντηση στους ανεξήγητους πόνους της ψυχής. Μετά τη συνταξιοδότησή της ασχολήθηκε με την ποίηση εμπνευσμένη και από την  υπέροχη φύση της Κέρκυρας. Δημιουργεί στίχους μαγείας ή έντονου προβληματισμού για κάτι σπουδαίο. Άλλωστε ήταν πάντα παρούσα στα κινήματα και τους αγώνες για μια κοινωνία ανθρωποκεντρική.

Ιωαννέτα Δοκανάρη  - Ανθός Ονείρων

Είδος - Ποιητική Συλλογή

Εκδόσεις -  Μπονισέλ

Έτος Εκδοσης - 2019

ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΣΥΛΛΟΓΗΣ

Ο έρωτας

Στη γειτονιά των τσιγγάνων
ένας έρωτας φτάνει.
Με χέρια γεμάτα μαλάματα
την καλή του ζητάει.
Μα το σώμα της λόγια δεν αγαπά.
Την πεθυμιά της θέλει να σβήσει.
Γι αυτό μέρες πολλές τον κοιτά.
Διαβάζει τα μάτια και το σώμα του.
Το πάθος φουντωμένο βάζει φωτιά στα σώματα.
Κι η θεία ώρα σήμανε.
Η έκσταση με νέκταρ κι ηδονή τους έρανε.
Τα δυο κορμιά αγγίζονται.
Η γη αναστενάζει.
Τα δυο κορμιά αγκαλιάζονται.
Ο ουρανός δακρύζει.
Τα χάδια τους δίνουν ζωή εκεί που έχει φύγει.
Ο έρωτας και η καλή μάς ραίνουν με σαγήνη.
 ❀ ✦ ❀ ✦ ❀ ✦  ❀

Οι επισκέπτες

Οι σκέψεις μαύρα σύννεφα
παραμονεύουν.
Μόλις βρουν ευκαιρία
ορμάνε στον εξώστη του νου.
Η σκηνή είναι δική τους.
Παίζουν θέατρο μόνο για σένα.
Τα μάτια ανοίγουν διάπλατα.
Βλέπουν το τεράστιο κύμα
που πλησιάζει.
Για μια στιγμή η απειλή είναι παντοκρατόρισσα.
Μια νέα σκέψη κατεβαίνει.
Οι εσωτερικοί φύλακες διώχνουν το θίασο απ’ τη σκηνή.

 ❀ ✦ ❀ ✦ ❀ ✦  ❀


Κενό ψυχής

Ο ουρανός του συννεφιασμένος.
Χαλάζι σιωπής απλώνεται στη ζωή του.
Περπατά κι η βροχή δεν τον βλέπει.
Κολυμπά κι η θάλασσα δεν του μιλά.
Είναι ένα απέραντο κενό
με συντροφιά τον κόκκινο θυμό.
Σινάφι σκοτεινό τού υπόσχεται υπόσταση.
Ντύνεται σκληρός κορμός.
Με τα κλαδιά του ρόπαλα χτυπά τη ζωή που αντιστέκεται.
Σα χάρος κυνηγά τους αδύναμους.
Στολίζεται αλλότρια λόγια.
Γεμίζει το κενό.
Υπακούει τυφλά στον αρχηγό.
Υπάρχει επιτέλους κι αυτός.
Η σκοτεινή καταιγίδα τού ανοίγει τον δρόμο του τρόμου.
 Σκαλί σκαλί κατεβαίνει στην κόλαση των ουρλιαχτών.

 ❀ ✦ ❀ ✦ ❀ ✦  ❀

Ποιος φυλακίζει τη ζωή;

Ζωή ροδομάγουλη και καλλίσωμη.
Στρατιές ανθρώπινων δαιμόνων σε κυνηγούν.
Στα δάση τρέχεις και στις σπηλιές.
Ανεμίζουν τα μαλλιά σου στον αέρα της λευτεριάς.
Σκαρφαλώνεις στο όραμά της.
Η γη σε προστατεύει.
Ο ήλιος σε θωρεί.
Τραγουδάς μελίρρυτο τραγούδι.
Οι διώχτες σου σού στήνουν παγίδες.
Αποταμιευτές και βασιλιάδες
στενόμυαλες μαζώξεις κι αδερφοφάδες σε ονειρεύονται φυλακισμένη.
Γύρω σου αυτοί στήνουν χορό.
Σε μερικά τετραγωνικά ελέγχουν την ροή σου.
Απέραντος ο φόβος τους για σένα.
Τρικλοποδιές και πλεκτάνες
ακρωτηριασμούς και φενάκες στέλνουν να σ’ αγκαλιάζουν.
Και καθώς χάσκει το βάραθρο
που προορίζουν για σένα
πέφτουν οι ίδιοι μέσα.

❀ ✦ ❀ ✦ ❀ ✦  ❀
Η Μεσόγειος

Η Μεσόγειος με το βλέμμα προσηλωμένο στα ζεστά μέρη της, θυμάται τις
δυστυχίες που έζησε.
Οι τρεις μανάδες της ανησυχούν γι’ αυτήν.
Οι εχθροί της ζωής κάνουν περίπατο απ’ τη μια ιστορική σελίδα της στην
άλλη.
Είναι αυτοί που συρρικνώνουν τη ζωή.
Έμποροι, κατακτητές, δικτάτορες, κλέφτες του πλούτου των ανθρώπων
και των τόπων.
Η Μεσόγειος νέα καλλίμορφη και παιχνιδιάρα, όμως δίκαιη,
ετοιμάζει ένα τεράστιο κύμα με αναδρομική ισχύ για τους εχθρούς της ζωής.
Έτσι για την ψυχή των κακοπαθισμένων κωπηλατών.
Για την ανάμνηση των πνιγμένων ναυτών,
για τους πρόσφυγες, τους μετανάστες,
για τα πλήθη των μελαψών που δεν τους δίνουν καν όνομα.